• Równo pokręcone, jak to u Chmielewskiej. Seria niep­rawd­opod­obny­ch zdarzeń, i przypadków. Piękna, niezwykle inteligentna Joanna i przystojny mężczyzna w tle Jak ktoś lubi autorkę to mu się spodoba.
  • Zabawna, ciekawa intryga z wąkiem romantycznym. Trochę zawiła i momentami ciężko było się połapać kto jest kto, zwłaszcza jeśli chodzi o Januszy :)
  • To była moja pierwsza książka p. Joanny Chmielewskiej. Wciągnęła mnie od pierwszych stron, w połowie trochę się zgubiłam, bo autorka prawie wcale, nie używa imion osób, ale to właśnie nadaje tajemniczosci opisanej historii. Polecam
  • Pierwsza moja książka Joanny Chmielewskiej, jestem zachwycona formą dialogów, ciętym dowcipem głównej bohaterki. Wątek kryminalny raczej słaby, ale niewątpliwie warta przeczytania.
  • Joanna Chmielewska o KLINIE powiada, ze jej pierwsza powieść narodziła się z pomyłek telefonicznych. Dziś podobne usterki maszyn, jak te które napędzały akcję KLINA, zdarzają się radykalnie rzadziej... jednak cała zasada intrygi do dziś zostaje bez zmian. Każdemu z nas może się przecież zdarzyć, że wciśnie raz albo drugi błędny numer, prawda? Rezultaty zaś bywają całkowicie niep­rzew­idyw­alne­... Obsada: Danuta Stenka, Henryk talar, Joanna Koroniewska, Marek Frąckowiak. (nota wydawcy)
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo