• "Gorączkę złotych rybek" trudno jest nazwać powieścią, to raczej miniatura. Jej głównym bohaterem jest Mataichi, hodowca złotych rybek i Masako dziewczyna z sąsiedztwa. Młody chłopak zostaje owładnięty miłością do Masako. Uwiedziony jej czarem robi wszystko, by zakląć go w nowym gatunku złotej rybki. Jego miłość do dziewczyny ma charakter bardziej platoniczny. Więcej tych dwoje dzieli, niż łączy, a dzieli przede wszystkim pozycja społeczna, co w ówczesnych realiach tokijskiej mentalności nie jest bez znaczenia. Masako jest jednak człowiekiem z ambicjami. Za wszelką cenę stara się spełnić swoje marzenia i pragnienia. W poszukiwaniu piękna idealnego powoli zaczyna popadać w pewnego rodzaju obsesję. Postawa Masako mu w tym nie pomaga. Jej nieziemska kobiecość, choć stanowi dla niego źródło niekończącej się inspiracji, doprowadza go też na skraj wyczerpania mentalnego. Masako bawi się nim, zaznaczając tym samym, że to ona stoi na tej silniejszej pozycji. Podjudza go, zwodzi i ostatecznie odrzuca. I tak oto Mataichi pogodzony z własnym losem, jest zmuszony uznać wyższość kobiecego piękna i estetycznego życia nad takimi wartościami chociażby jak miłość. Mimo wszystko postanawia przeznaczyć całe swoje życie na stworzenie ideału, czegoś co zdoła prześcignąć piękno kobiety. • Książka Kanoko Okamoto to opowieść skreślona za pomocą dosłownie kilku słów o bardzo wielkiej wadze i jeszcze większej sile rażenia. Tym się właśnie charakteryzuje literatura japońska. Pisarze japońscy jak nikt inny potrafią przekazać całe mnóstwo wartości w swych niezwykle "oszczędnych" w słowa historiach. To jest naprawdę cudowne, urzekające i zasługuje na szczególną uwagę. Choć są to w większości publikacje o małej objętości, wymagają ogromnego zaangażowania, jeśli chodzi o zgłębienie ich prawdziwego sensu. Interesująca proza. Polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo