• Owszem, dobrze napisana. Ale ostatecznie o niczym. Fabuła tak odbiega od początkowej inspiracji, że mija się to kompletnie z celem. Przemyślenia nie pierwszej świeżości i określanie politycznej przynależności narratora z subtelność młota pneumatycznego (posłowie jasno pozwala rozszerzyć to również na autora już przez sam fakt, co postanowił tam ująć nie wiadomo po co i zaprzeczając sobie niemal natychmiast). Z osobna takie mankamenty to żaden problem, ale w zderzeniu z tym, że bez posłowia nie ma się pełnego oglądu tego, czym ta powieść miała być, zaczynają odbijać się na żołądku. To, że posłowie obnaża książkę jako pozbawioną racji istnienia jest oczywiście jeszcze gorsze i odbiór z "parsknąłem razy kilka, ale szybko zapomnę" zamienia się w irytacje nad pogrzebanym potencjałem i jak dla mnie ewidentym pisaniem pod krytykę i po jakąś tam chwałę niejasną.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo