• Thriller psychologiczny, który trzyma w napięciu do ostatniej strony. Wszystko zaczyna się od zwykłych słów nastolatka Willego. Chłopak pewnego dnia oznajmia swoim przyjaciołom, że zamierza zostać seryjnym mordercą. Twierdzi, że zamorduje trzech nieznajomych ludzi. Mówi im to po to, żeby jako jedyni znali doskonale sprawcę tych zbrodni. Uważa, że dzięki tej informacji zostaną połączeniu ze sobą już na zawsze. Młodzi ludzie wybryk swojego kolegi traktują jako jakiś niepoważny żart, młodzieńcze wygłupy, wakacyjną fantazję. Tylko na jednej Adeline słowa Willego wywierają naprawdę ogromne wrażenie i dziewczyna zdaje się być nimi śmiertelnie przerażona. Po piętnastu latach paczce przyjaciół udaje się znów spotkać w Blythe. Pojawiają się wszyscy oprócz Willego. Wspominają dawne zabawy, wspólnie spędzone chwile, wracają pamięcią również do „nienormalnej” obietnicy złożonej wówczas przez ich kolegę. W pewnym momencie okazuje się jednak, że w okolicy zmarły całkiem niedawno dwie osoby. Niestety okoliczności ich śmierci wydają się być grupie przyjaciół całkiem znajome… Czyżby Willi wtedy nie żartował? Znajomi zaczynają szukać przyajciela. Bardzo szybko jednak orientują się, że zostali wciągnięci przez niego w bardzo niebezpieczną grę, której początek sięga tamtych pamiętnych wakacji związanych z jego obietnicą.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo