• Intrygująca. • Trochę dziwna, trochę zmysłowa, trochę naciągana, trochę niewinna i infantylna, trochę makabryczna - innymi słowy - wciąga. Ja połknęłam ją w kilka godzin. To o czymś świadczy, prawda?
    +2 trafna
  • czy własny egoizm i wygoda może przysłonić dobro dzieci? I dlaczego dzieciństwo kończy się w najmniej spodziewanym momencie? - na te pytania trudno znaleźć odpowiedź - nawet po przeczytaniu książki..
  • Oglądałam film, który do dziś został mi w głowie. Gdy książka przypadkowo wpadła mi w ręce - oddałam czym prędzej, gdyż nie wiem czy w procesie adaptacji reżysera poniosła fantazja czy autorka miała mocno skrzywioną psychikę.
  • Również przeczytałam tą książkę w parę godzin. Wciąga od pierwszych stron a po skończeniu długo myśli się o losie rodzeństwa i z największa przyjemnością sięga się po kolejny tom sagi :)
  • Interesująca i bardzo wciągająca książka o rodzinnych tajemnicach, zakazanej miłości. • Pierwsza część pięciotomowej sagi o rodzinie Dollangangerów.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo