Recenzje dla:
  • Główna bohaterka Barbara jest młodą, samotną kobietą, która pewnego wieczoru została napadnięta przez nieznajomego mężczyznę. Nieświadoma tego, czy w obronie własnej zabiła napastnika, po pewnym czasie wraca na miejsce zdarzenia, aby zatrzeć wszelkie ślady świadczące o jej winie. Wyrzuty sumienia targające kobietą oraz równoczesny lęk przed prawnymi konsekwencjami doprowadziły ją do podjęcia decyzji o wyjeździe do swojej matki, przed którą czuła respekt. Do tej pory wszelkie próby stania się idealną córką spełzły na niczym. Matka okazywała niezadowolenie ze wszystkiego, co córka robiła. • Wizyta u matki przyniosła wiele wspomnień, złych i dobrych, o wzajemnych relacjach, swojej młodzieńczej niezaradności i wojskowym modelu wychowania panującym w domu. • Powrót do rodzinnego miasta spowodował zderzenie z przeszłością, tym co już minęło. Przyniósł również wspomnienie pierwszej miłości i niew­ytłu­macz­alne­, nagłe zniknięcie ukochanego. Po latach odnalazła, już żonatego mężczyznę swojego życia. Postanawia zdobyć go powtórnie bez względu na konsekwencje dla obu stron. Wyrównanie spraw z czasów młodości ze swoimi znajomymi, którzy wyrządzili jej krzywdę, stało się celem Barbary. Swoim dawnym kolegom wymierza sprawiedliwość według własnego kodeksu. • Pobyt u matki pozwolił bohaterce odnaleźć swoją tożsamość i sens życia. Nagle życie nabrało barw i pojawiły się plany na przyszłość. W końcu przyszedł czas, gdy Barbara odzyskała władzę nad życiem. Już nie była samotną kobietą, która poza pracą nie miała nic, lecz pozyskała nowe przyjaciółki i utrwaliła związek z mężczyzną. • Lecz, czy na pewno wszystko dobrze się skończyło? I czy można tak całkowicie odciąć się od przeszłości? • Serdecznie zapraszam do lektury. • Anna Szatko, MBP w Skawinie
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo