• Dramatyczna autobiografia. Bardzo dobrze napisana, wstrząsająca, ale z dobrym zakończeniem historia. Polecam
  • Jest to wstrząsająca i przerażająca opowieść o chłopcu, który zamiast mieć szczęśliwe i radosne dzieciństwo, wsparcie i miłość rodziców, a także opiekę miał co? Istne piekło. Nie doznał ani miłości ani opieki ze strony rodziców tylko ból i cierpienie. • Autor po wielu przejściach postanowił opisać swoją historię, bo tylko tak mógł i potrafił podzielić się nią ze swoją żoną. • Ta powieść mocno mną wstrząsnęła i wzruszyła, doprowadziła nawet do płaczu, a także gniewu i wściekłości. Nie wiem nawet czy byłabym w stanie obejrzeć film. • Zostawiam tę powieść tez bez oceny, bo głupio i niestosowne byłoby moim zdaniem ja ocenić na dobra czy bardzo dobrą, bo jakby nie patrzeć opisuje prawdziwą historię - życie samego autora. • Jeśli ktoś lubi książki z serii pisane przez życie/historie prawdziwe i ma mocne nerwy jak najbardziej polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo