• „Ulica strachu” to klasyczny cykl amerykańskich powieści autorstwa R.L. Stine’a, łączący elementy horroru z literaturą młodzieżową. Pierwsza część została wydana w 1989 roku i na ten moment klasyczna seria liczy ponad 50 tomów (wraz ze wszystkimi historiami pobocznymi wyszłoby ich natomiast ponad 150!). Cykl ten przeżywa właśnie drugą młodość za sprawą ekranizacji trzech z nich, zrealizowanych przez platformę streamingową Netflix. Właśnie te części zostały wreszcie wydane w Polsce i w końcu trafiły też do Wypożyczalni Centralnej. Dziś polecamy Wam tom drugi, jednak spokojnie – nieznajomość pozostałych części nie jest obowiązkowa. Jest to książka w sam raz na wakacje – napisana relatywnie prostym językiem, czyta się ją płynnie (szczerze mówiąc, da się ją przeczytać nawet w jeden dzień, mając do dyspozycji trochę wolnego czasu), napięcie ani na chwilę nie spada, rozdziały kończą się cliffhangerami, a bohaterów zdecydowanie da się lubić. Czego więcej oczekiwać od dobrej, odprężającej (choć momentami przyprawiającej o szybsze bicie serca) lektury na lato?
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo