• Nie wiem jak ta dziewczyna ta robi, ale każda jej książka jest naprawdę dobra. Wątki kryminalne są niczego sobie, a wszystko opatrzone jest humorem na wysokim poziomie. To duża sztuka. "Fartowny pech" jest kolejną książką, której akcja wciąga i jednocześnie bawi czytelnika. • To co ciekawe, Rudnicka w swoich książkach nie ma jednego, głównego bohatera. Bohaterów jest kilku i wszyscy są char­akte­ryst­yczn­i. Tak też było tutaj. • Kryś Dziany, policjant nieudacznik, którego pobiła nawet mała dziewczynka. Postanawia odejść z policji i zostać detektywem. Jego bliźniaczo podobny brat Gianni - gangster z prawdziwego zdarzenia. Filip Nadziany - kolega Krysia ze szkoły policyjnej. Jego przygody z kobietami odbijają się na nim dużym echem, w skutek czego przenosi się na komisariat do małej wioski, gdzie będzie mógł wszystko rozpocząć od nowa. Do tego dochodzą ojcowie konkurencyjnych mafii, a przy tym również swoich mniej lub bardziej udanych dzieci. Padlina, Tatko i Dąbek. I ich dzieci - nie zawsze spełniające oczekiwania swoich obrotnych rodziców. Jest jeszcze Majka, którą chłopak przegrywa w karty i Jaga - wiejska babka z charakterkiem i bratem Robciem w pakiecie. • To towarzystwo jest gwarancją dobrej zabawy i gangsterskich porachunków. W powieści co chwilę coś się dzieje, nie ma czasu na nudę! i to właśnie lubię w twórczości Olgi Rudnickiej. "Fartowny pech" zdecydowanie jest godny polecenia! :)
    +2 wyrafinowana
  • Bardzo zabawna książka
  • Bardzo przyjemna lektura, dla lubiących kryminał z poczuciem humoru
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo