• Z tej książki dowiesz się co to jest psyc­hone­uroi­mmun­oendokrynologia, czy istnieje osobowość nowotworowa oraz poznasz choroby, których źródłem jest stres.
  • Lektura nieciekawa. Tytuł zwodniczy. Nie można jej potraktować jako wiarygodne źródło informacji, jest raczej obszernym zbiorem przedstawień przypadków wraz z próbą osadzenia ich w kontekście postawionej tezy (że za taki a nie inny przebieg schorzeń - lub za ich powstanie - w prezentowanych przypadkach odpowiadać mógł długotrwały stres). Nie jest to pozycja naukowa, co mogłoby być nawet zaletą książki, ale nie w takiej formule i takim ujęciu; czytanie lektury przypomina nurzanie się w ludzkich tragediach bez wyraźnego celu. Może ktoś poza autorem wyniesie z tej książki coś dla siebie, ale na pewno nie jest to lektura uniwersalna i może wzbudzać conajmniej mieszane odczucia.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo