• bardzo się zawiodłam.Nierealne dialogi , młodzież tak że sobą nie rozmawia.Mocno przerysowane sceny niektórych zdarzeń. • Z tego tematu możnaby napisać dobrą książkę ale autor przekombinował.... • Zdecydowanie nie polecam
  • Turtle Alveston to 14latka mieszkająca tylko z ojcem w zaniedbanym domu, pośrodku lasu, blisko oceanu (w stanie Kalifornia) a z dala od ludzi. Martin - ojciec maltretuje ją i wykorzystuje seksualnie, a także uczy "twardego" życia. Julia wie, że inni dorastają w innych warunkach ale nie uświadamia sobie jak wielka to różnica. • Turtle kocha swojego ojca i nienawidzi go. Najbardziej jednak nienawidzi siebie! Czuje się winna i wątpi w siebie. To co się dzieje aż boli, jej myśli także bolą czytelnika. • Mocna historia, traumatyczna, bardzo obrazowa, można śmiało przenieść na plan filmowy. Bardzo mi się podobała.
  • Bardzo mi się podobała,chociaż w trakcie czytania nie raz z bezsilności zaciskało się gardło.Losy dziecka krzywdzonego przez ojca nie pozwalają na obojętność.Turtle to młodsza siostra Lisbeth Salander z Millenium Stiega Larssona.Historia tam opisana wydaje się niep­rawd­opod­obna­ a jednak życie pisze takie scenariusze,dziś w TV obejrzałam reportaż o takiej rodzinie tylko dzieci jest dziesięcioro.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo