• Świetna książka , trzeba się przyzwyczaić do specyficznego slangu ale czyta się dobrze . Polecam
  • Początek świetny. Przez kolejne setki stron jest jednak ciągle to samo, bójki, kradzieże, przekleństwa i blokowe przemyślenia.
  • Nie dałam rady. Potzrebuję kolejnego podejścia.
  • W opiniach o tej książce często pojawiają się nazwiska "innych", co też tak pisali; też tak zaczynali. A ja sobie myślę, że "Booker'a" nie przyznają po parytetach. Chyba, jeszcze... Że niby dziecko emigrantów, a proszę, może dostać taaaką nagrodę. Po prostu: dostał bo napisał fantastyczną powieść. I mało mię interesuje czy druga będzie równie dobra. Ta jest świetna. Aż mię korci przywołać, a jednak(!!!), jedno nazwisko, tak dla porównania i dla odmiany: polskie....ale nie zrobię tego. Nie zrobię tego autorowi. Namęczył się chłopak, na starał, niech ma satysfakcję. Jak cholera!!!. Daję pełne osiem gwiazdek. Właściwie jedną mógłbym dodać za tłumaczenie. • Bedzie inaczej: osiem plus osiem, ergo: szesnaście. Za powieść i tłumaczenie. • Ostatnio rzadko to pisałem, tak się mię zdaje, więc gromkie: POLECAM z klawiatury mojej wydobywam. • No. Bez raczej. Hough!! • Opinia na LC.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo