• Czasem zdarza mi się sięgnąć po książki, które w założeniu mają być poradnikami, czy to dotyczącymi lepszego życia, zdrowego odżywiania, stworzenia związku idealnego. Nigdy jednak nie kieruję się zawartymi w nich poradami tak na sto procent. Dlatego też, jako, że ja jestem ogromną zwolenniczką segregacji odpadów i propagatorką wszelkiego rodzaju zachowań w celu ochrony środowiska, bardzo chętnie zapoznałam się z pozycją "Jak zerwać z plastikiem". • Książka jest ciekawa, tematyka dobrze rozwinięta, kilka pomysłów na to, jak odrzucić tworzywa sztuczne ze swojego życia podobały mi się, jednak mówiąc wprost i w dużym skrócie, książka nie wniosła niczego fenomenalnego do mojego życia. A dlaczego? Dlatego, że autor pisał ją z perspektywy dużego miasta, w którym jest więcej możliwości, takich jak np. ponowne napełnianie własnych butelek szamponami, odżywkami, mydłami - czyli tymi wszystkimi produktami, które opakowane są głównie w pojemniki z tworzywa. Ja - przynajmniej w swojej okolicy nie mam takiej możliwości, a przecież myć się trzeba ;) To był jedyny minus w tej książce. Poza tym, świetnie napisana, podzielona na kilka rozdziałów, które dotyczyły każdego z pomieszczeń w naszych domach, mieszkaniach. Autor stworzył wciągający i idealny obraz świata bez plastikowych odpadów, do którego każdy z nas powinien dążyć. Wielka Pacyficzna Plama Śmieci na oceanie Spokojnym alarmuje, że coraz większa część naszych odpadów wpada do wody tworząc niekorzystne warunki bytowania roślin i zwierząt oraz zaburzając ich naturalne ekosystemy. Tematy związane ze środowiskiem są jednymi z moich ulubionych, dlatego też cieszę się, że powstają takie książki. Być może wpłyną one na postępowanie niektórych ludzi, bo nikomu innemu, a tylko i wyłącznie nam, najbardziej powinno zależeć na tym, aby rzeki, morza i oceany były czyste, a lądy, lasy i miejsca, w których mieszkamy cieszyły nie tylko nasze oczy, ale i następnych pokoleń. • Książka Willa McCalluma ma na celu ułatwić nam pożegnanie z przedmiotami codziennego użytku wykonanych z różnych polimerów oraz uświadomić nas o tym, jak wielki jest to problem współczesnego świata.
    +2 wyrafinowana
  • Przystępny język. Garść interesujących statystyk i innych danych liczbowych. Obrazowe porównania. Nieco infantylna forma proponowanych "gotowców" - tabelek do uzupełniania i wrzucania na portale społecznościowe. • Porady nie zawsze uniwersalne, często nie do zrealizowania w wielu regionach ze względu na ograniczoną dostępność alternatywnych opcji. Na plus częste podkreślanie przez autora, że nie można oceniać wszystkich własną miarą (a raczej miarą własnych możliwości przez wzgląd na odmienne środowiska życia, zajmowane pozycje zawodowe, status społeczny itd.). • Pozycja nieszczególnie odkrywcza, ale jako lektura "uświadamiająca" dla kogoś żyjącego w bańce informacyjnej powinna umożliwić mu ogólne rozeznanie i zainteresowanie tą problematyką. Szczególnie docenić powinny ją osoby przyzwyczajone do współczesnej komunikacji tekstowej znanej z popularnych mediów społ­eczn­ości­owyc­h (prosty i bezpośredni styl narracji, przykuwacze uwagi typu tabelki, ramki i wytłuszczenia czy powiększenia druku, zmiana kolorystyki tła dla tekstu. Słowem - dzieje się).
  • Książka która nie da o sobie zapomnieć na długo • Treści dające do myślenia i rzeczowe statystyki zawarte w tej książce sprawiają że nie można przejść obojętnie obok poruszanego problemu • Nie pożałujecie tej lektury • Jednym słowem WARTO 👍
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo