• Najsłynniejsze Paryżanki nie pochodziły z Paryża, nie były nawet Francuzkami ! • „Cztery przyjaciółki – modelka, pisarka, dziennikarka i producentka filmowa – zdradzają sekret paryskiego „je ne sais quoi”. Przebojowe Francuzki wyjaśniają, co to naprawdę znaczy być współczesną paryżanką i czym jest słynny paryski szyk. Z poczuciem humoru rozprawiają się ze stereotypami. Opisują największe wpadki paryżanek i wyjawiają ich najskrytsze tajemnice.” • Książka niedbale elegancka, czyli poradnik na kredowym papierze (263 strony z czego połowa to zdjęcia:) • Anne Berest, Audrey Diwan, Caroline de Maigret, Sophie Mas to kobiety, które warto poznać. • Nasuwa mi się jednak pewna myśl, że Paryż dalej dobrze się sprzedaje. A nie poleciłabym nikomu odwiedzać teraz Paryża, bo kolejki przed charakterystycznymi zabytkami miasta są liczone w setkach osób. Naprawdę trzeba mieć cierpliwość. • Poza tym gdzieś słyszałam, że prawdziwi Paryżanie nie mieszkają już w Paryżu. • Czyta się szybko, ponieważ formą literacką przypomina felieton do Elle... ale cóż? Możemy wybaczyć! • I dostosować otaczający nas świat do paryskiego fasonu, czyli: • ubierać się w second hand (ale zwracać uwagę na markę butów, bielizny i używać dobrych perfum)zamiast samochodu wybrać komunikację miejską lub rower (spacer też wchodzi w grę czytać książki, czytać i jeszcze raz czytać! • odwiedzać muzea i uczestniczyć w kulturalnym życiu Krakowa • mieć swoje zdanie na interesujące nas tematy przestać rozmawiać o polityce w towarzystwie flirtować, zakochać się i uśmiechać do ludzi... • rnal
    +1 zabawna
  • Książka , w której w błyskotliwy sposób odnajdujemy siebie i naszą kobiecą naturę.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo