• Dagny – zbłąkana gwiazda • Norweska czarodziejka, jutrzenka z Kongsvinger, bogini z krainy fiordów. Dagny Juel Przybyszewska (1867-1901) jedna z najp­iękn­iejs­zych­ i najbardziej tajemniczych kobiet berlińskiej i młodopolskiej bohemy artystycznej, bohaterka biografii Ewy K. Kossak. Dagny Przybyszewska. Zbłąkana gwiazda. • Była pisarką, tłumaczką i pianistką, uczyła się śpiewu, pięknie tańczyła. Interesowała się muzyką i sztuką. Niewiele osób o tym pamięta. Do historii przeszła jako muza artystów. Okrutnie skrzywdzona i porzucona przez smutnego szatana Stanisława Przy­bysz­ewsk­iego­ dla Jadwigi Kasprowiczowej, bez środków do życia, w skrajnej rozpaczy, wyjechała z synkiem do Tyflisu (obecnie Tbilisi, Gruzja). Zginęła w dniu swoich 34. urodzin od strzału oddanego przez niedojrzałego, niez­równ­oważ­oneg­o i zakochanego w niej studenta. Osierociła dwoje dzieci, syna Zenona i córkę Iwi. Przybyszewski nie przyjechał na pogrzeb, a śmierć żony określił jako historię, która kosztowała go kilkaset rubli. • Grób Dagny bezpiecznie przetrwał wszystkie zawieruchy, a w 1999 r. postanowiono zorganizować drugi, uroczysty pogrzeb artystki. Ciało spoczęło w nowym grobowcu, na honorowym miejscu, w panteonie obok cerkwi św. Nino. Jako jedyna osoba pochowana na Kukach, Przybyszewska ma dwie mogiły. • Królowa bohemy czy jej ofiara? Może lektura tej niezwykłej książki pomoże odnaleźć odpowiedź. • Joanna Muniak • Biblioteka Kraków
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo