Jak mówić nie

Tytuł oryginalny:
How to say NO?
Autor:
Michelle Elman
Ilustracje:
Sara Tomate
Tłumacz:
Arkadiusz Gardaś
Wydawcy:
Znak Emotikon (2024)
Społeczny Instytut Wydawniczy Znak
ISBN:
978-83-240-9948-1
Autotagi:
druk
książki
poradniki
NIE jest ważniejsze niż TAK. Słowo NIE ma super moc. Daje siłę. Uczy pewności siebie. Pozwala w pełni decydować. To nie słowo TAK uczy dorosłości, ale właśnie: NIE. Naucz się dobrze mówić NIE! Jak powiedzieć NIE kolegom, którzy wyciągają cię na wagary? Jak odmówić dawania buziaków cioci, której nie lubisz? Jak nie zgadzać się na udział w dodatkowych zajęciach pozaszkolnych, na które nie masz czasu? Jak sprzeciwić się rodzicom, żeby ich nie wkurzyć? Jak mówić NIE w internecie? Odkryj, że mówienie NIE jest super. Naucz się dobrze go używać i poznaj jego supersiłę.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Zgłoś problem
Nadzór pedagogiczny - biblioteki szkolne Poznań PBP
Ministerstwo Edukacji Narodowej opublikowało arkusz kontroli w zakresie prawidłowości organizacji i funkcjonowania biblioteki szkolnej. • Informacje o kontroli: • Kontrola dotyczy sprawdzenia zgodności z przepisami prawa funkcjonowania biblioteki szkolnej. • Kontrolę należy przeprowadzić w publicznych: szkołach podstawowych, gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych (z wyłączeniem szkół policealnych oraz szkół dla dorosłych). • Kontrolą należy objąć 25% wskazanych powyżej szkół, w okresie listopad 2016 r. – kwiecień 2017 r. • Kontrolą należy objąć rok szkolny 2016/2017. • Arkusz kontroli [Link]
Kultura wobec postępu i modernizacji Poznań PBP
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
Psychologia społeczna
Ćwiczenia wprowadzające i utrwalające głoski F, W
Empatia
Fake newsy
Czas krwawego księżyca
Strach i pogromca potworów
Niezbędnik pedagoga specjalnego
foo