• Ostatnia powieść z Herkulesem Poirotem ("Kurtyna")wydana została w 1975, rok przed śmiercią A. Christie. Znajdziemy w niej nawiązanie do losów bohaterów "Tajemniczej historii w Styles", która była z kolei pierwszą powieścią o genialnym detektywie, a też i w ogóle pierwszą powieścią detektywistyczną autorki. • Dramatyczne wydarzenia, jakie mają miejsce w Styles opowiada kpt. Hastings, przyjaciel małego Belga. • To jedna z najbardziej typowych powieści Christie, z całym charakterystycznym urokiem, atmosferą, złośliwością i godną podziwu pomysłowością. Bo łeb do karkołomnych i równocześnie prostych (już po ich rozwikłaniu) zagadek, to pisarka miała, oj miała!
  • Jest to pierwsza książka Christie, w której pojawia się Herkules Poirot. Żałuję, że nie była to pierwsza historia z jego przygodami, po którą sięgnęłam. Do tej pory nie darzyłam go szczególną sympatią, a tym razem nawet go polubiłam. • "Tajemnicza historia w Styles" to historia budząca wiele kontrowersji. Emilia Cavendish, właścicielka dużej rezydencji, wyszła za mąż za Alfreda Inglethorpa, który jest od niej o 20 lat młodszy! Gdy Emilia zostaje otruta podejrzenia wszystkich kierują się w oczywistym kierunku. Czy mordercą jest jej mąż? Wiele rzeczy na to wskazuje, ale czy ktoś nie próbuje go wrobić? • Warto zaznaczyć, że jest to pierwsza powieść dete­ktyw­isty­czna­ Agaty Christie, wydana w 1920 roku! Mimo, że upłynął prawie cały wiek od jej wydania, to wciąż twórczość ta zachwyca.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo