• Olga Gromyko jest w Polsce, i nie tylko, bardzo poczytną rosy­jsko­języ­czną­ autorką. Nie ma co się dziwić – pokazała, na co ją stać w serii o Wolsze Rednej oraz „Wiernych wrogach”. „Rok Szczura. Widząca”, pierwszy tom nowej trylogii, nie jest wyjątkiem wśród tych świetnych pozycji. Autorka serwuje masę humoru, ciętych uwag i zabawnych wydarzeń – jest to powieść bardzo przyjemna, która szybko poprawia nastrój. Młoda, niewyszkolona Widząca o imieniu Ryska, jej przyjaciel Żar oraz (mój faworyt, kryjący w sobie bardzo dużo potencjału) szczur Alk z łatwością wywoływali uśmiech na mojej twarzy. Akcja była ciekawa i wciągająca, przez co trudno było oderwać się od powieści. Patrząc po pierwszym tomie, można śmiało stwierdzić, że seria zapowiada się obiecująco. Nie pozostaje mi nic innego, jak polecić wszystkim książkę „Rok Szczura. Widząca”. Warto przeczytać, polecam!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo