• Annie M.G. Schmidt napisała pięć książeczek o przygodach Julka i Julki. • Dowcipne i zrozumiałe dla małych dzieci opowiadanka należą do klasyki literatury dziecięcej (sprzedano ponad milion egzemplarzy holenderskiego wydania). • Annie M.G. Schmidt (1911-1995) w 1988 roku otrzymała z rąk Astrid Lindgren najważniejszą nagrodę literatury dziecięcej - Nagrodę Hansa Christiana Andersena. • "Julek i Julka" to szereg zabawnych, prościutkich opowiadań o dwójce dzieci mieszkających w sąsiedztwie. Bohaterowie mają po pięć lat i dla takich właśnie czytelników przeznaczona jest książka (ja mam znacznie więcej, a mimo to uwielbiam tę parę). Annie M.G. Schmidt z rozmysłem posłużyła się językiem pięciolatka, w opowiadaniach dużo jest króciutkich, dziecięcych dialogów. Z komicznych, prostych i pełnych ciepła ilustracji Fiep Westendorp patrzy na mnie Julek w pasiastej koszulce i Julka w kusej sukience - lakierują pazury, grają w ciuciubabkę, przebierają się w tatusiowe ciuchy i wyrywają sobie Lalannę - ulubioną lalkę... Piękna książeczka.- Joanna Olech, Dziecko, sierpień 2004
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo