• ****"Sekrety domu Bille" tom 1 to powieść pełna sekretów, niedopowiedzeń i skomplikowanych rodzinnych relacji. Autorka kreśli portrety zupełnie różnych pod względem charakteru bohaterów. Udowadnia jak wielki wpływ na teraźniejszość mogą mieć wydarzenia z przeszłości. Akcja płynie bardzo powoli, a niektóre wątki wydają się rozwleczone i dlatego czytając możemy czuć znużenie. Z żadnym z bohaterów się nie zżyłam i ich nie polubiłam. Z odłożeniem książki też nie było problemu. Przeczytam drugi tom, bo po takim zakończeniu trochę jestem ciekawa, jak się potoczą losy bohaterów. Mnie ta książka aż tak nie zachwyciła, a czy Wam się spodoba, to musicie ocenić sami. • ****"Sekrety domu Bille" tom 2 to opowieść o rodzinnych relacjach, ukrytych tajemnicach i sekretach, które stopniowo wychodzą na światło dzienne. W tym tomie bohaterowie bardziej dali się lubić, o wiele więcej się dzieje i dlatego tę książkę lepiej mi się czytało, choć na poczatku mi się dłużyła, to jednak byłam bardzo ciekawa zakończenia. Książka jest krótka - ma tylko 204 strony. A czy Wam przypadną do gustu oby dwa tomy, to musicie sami ocenić.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo