• Już sam tytuł "jak uspokoić swe myśli" sugeruje, że książka będzie poradnikiem, który uczy jak radzić sobie w dzisiejszych czasach. Myślę że właśnie teraz jest moment, że więcej osób będzie sięgało po poradniki by radzić sobie z emocjami. • Nie jestem pewna czy te poradnik nam w tym pomoże. • Jest to kolejna książka, którą przeczytałam z tej serii i muszę przyznać ze czytałam ją najszybciej, przede wszystkim dlatego, ze napisana jest bardzo prostym językiem (tak, to jest plus), oparta jest na przykładach jednak nie ma tam cennych złotych rad. Na każdej stronie wysuwa się wniosek jeśli coś idzie nie po Twojej myśli po prostu to olej! Książka ta na pewno nie skłania do refleksji i nie ma tam momentów na którymi należy się zastanawiać. Książka napisana jest lekkim piórem i to jest duży plus! • Książka bawi a poradnik chyba nie taki powinien być. Czasem mam wrażenie że autorka z humorem podeszła do tego problemu, bo jak można dawać rady w stylu uspokój się, prześpij się a jutro będzie lepiej. Ktoś kto jest pod dużym stresem, nie radzi sobie z nim i oczekuje pomocy w tej książce - na pewno tego nie znajdzie.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo