• „Heban” • Autor: Ryszard Kapuściński • Moja ocena: 8/10 • „Heban” to fascynująca literacka podróż po Afryce – kontynencie pełnym kontrastów, skrajnych emocji, bogatej kultury, a jednocześnie bolesnych realiów codzienności. Ryszard Kapuściński, z właściwą sobie wrażliwością i kunsztem reporterskim, zabiera czytelnika w wędrówkę przez różnorodne afrykańskie kraje, przedstawiając ich mieszkańców, historie i problemy, z jakimi się mierzą. • To nie jest jedynie zbiór reportaży – to refleksyjna, głęboka opowieść o ludziach, których autor spotyka na swojej drodze. Kapuściński nie unika trudnych tematów, a jego opowieści są pełne spostrzeżeń i ciekawych detali, które oddają klimat miejsc i sytuacji. • Język książki jest barwny, ale i przystępny – wciąga i pozwala zanurzyć się w opisywanym świecie. Choć lektura momentami bywa wymagająca, jest to pozycja zdecydowanie wartościowa, poszerzająca wiedzę i skłaniająca do refleksji. • Serdecznie polecam – zwłaszcza miłośnikom reportażu oraz osobom, które chcą zobaczyć Afrykę oczami uważnego obserwatora. • ** 19:19 * 14.04.2025 * 33/2025 *
    +2 trafna
  • Moim zdaniem najlepsza książka Kapuścińskiego. Pozycja obowiązkowa dla miłośników reportażu.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo