• Niby pokochałam pierwszy tom tej serii, ale niestety odłożyłam ją ze względu na inne książki z mojej biblioteczki. W końcu jednak zebrałam się i przeczytałam Onyks. Powieść przeczytałam w wyjątkowo krótkim czasie jak na mnie i moje przerwy w czytaniu. Akcja toczy się bardzo szybko, przyjemnie. Dlaczego? Dlatego, że autorka w pewnych momentach naprawdę mnie zaskoczyła. Oczywiście nie tym, kto jest zły, czy coś. Tego sama się domyśliłam. Chodzi mi raczej o zdarzenia, które miały miejsce na samym końcu. Kiedy odłożyłam książkę po przeczytaniu, nie do końca wiedziałam, co mam o tym wszystkim myśleć... • Biegłaś sprintem przez las w egipskich ciemnościach. Nawet ja...-Zawahał się.-Dobra, nie ja, ale normalni ludzie by się wtedy przewrócili. Ja jestem na to zbyt zajebisty. • Oczywiście powieść bez chociażby odrobinki humoru to już nie powieść! Jest tutaj mnóstwo takich cytatów, które doprowadzają płaczu (ze śmiechu oczywiście). A te wszystkie odzywki Daemona są po prostu świetne! • Onyks to jedna z lepszych kontynuacji jakie czytałam. Zazwyczaj po pierwszym tomie spodziewamy się czegoś gorszego, a tu jednak taka niespodzianka. A poza tym zakończenie całkowicie rozwala system! Niby tutaj ostatnia kartka, ostatnie zdanie i taki szok! Koniecznie musicie się zabrać za tę powieść! • Więcej na [Link]
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo