• Poznajcie jedenastoletnią Oliwię – dziewczynkę mądrą, bardzo nieśmiałą i nade wszystko kochającą naturę. Nasza bohaterka mieszka z rodziną w wielkiej posiadłości, otoczonej jeszcze większym parkiem. A w tym parku centralne miejsce zajmuje wiekowy dąb. To on jest najlepszym (i jedynym) przyjacielem Oliwii. Jemu powierza najskrytsze sekrety, przy nim spędza niemal cały wolny czas czytając lub rysując. Lecz pewnego dnia sir Sydney – tata dziewczynki, postanawia ściąć dąb, by w jego miejscu zbudować letnią rezydencję. Co zrozumiałe – jego córka się buntuje i sprzeciwia. Ten, ulegając, daje jej siedem godzin na wymyślenie, jak odwieść go od nowego pomysłu. Zdeterminowana bohaterka jest gotowa na wszystko, by uratować przyjaciela. • Książka Natashy Farrant to baśniowa powieść szkatułkowa, zilustrowana przez Lydie Corry. Autorka prowadzi młodych czytelników przez siedem opowieści, w których za przewodników służy siedem różnych drzew. Każde z nich ma do przekazania Oliwii własną, poruszającą historię oraz kluczową lekcję. Dziewczynka, która rozmawiała z drzewami oczarowuje i przypomina, jak cennym skarbem jest otaczająca nas przyroda oraz jak ważne jest dbanie o naturę. Czy wzbogaconej o tę wiedzę bohaterce uda się przekonać ojca do zmiany decyzji? Przekonajcie się sami!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo