• Świetna pozycja, samo życie.
  • Gdyby nie film, to pewnie bym jej nie przeczytała. Czyta się szybko i przyjemnie. Bohaterowie to taka polska prawdziwa rodzina. Polecam.
  • Dwie siostry w obliczu chorób i śmierci rodziców;trudne relacje osobiste pokazane z ciepłem i często sarkastycznym poczuciem humoru.
  • Życiowa, ciepła i wzruszająca powieść.
  • Książka dla mnie szczera do bólu, bez ściemy i owijania w bawełnę pokazane relacje rodzinne, polska zaściankowa mentalność, rodzimy show biznes i ta nieszczęsna polska służba zdrowia, w szpony której lepiej nie wpaść. • Wulgaryzmy, których mnóstwo w książce, mnie akurat nie raziły, bo jestem zdania, że czasami "soczysta" ku#wa" jest niezbędna do życia.... • Postacie, dla mnie, dobrze przerysowane, narracja prowadzona przez obie siostry naprzemiennie dodawała wiarygodności fabule, wiele cennych spostrzeżeń dotyczących dnia codziennego skłaniało mnie do zatrzymania się i zadania sobie różnych pytań... • Bo tematy choroby, umierania, cierpienia do łatwych nie należą... • Polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo