• Monografia porusza ciekawe i aktualne kwestie z obszaru edukacji techniczno-informatycznej i medialnej. W części pierwszej publikacji, zatytułowanej „Media cyfrowe w edukacji” , omówiono zagadnienia związane z technicznymi środkami wsparcia dla procesów uczenia się i nauczania (m. in. technologie informacyjne wspierające poszukiwanie, gromadzenie i zapamiętywanie informacji, projektory multimedialne, tablice kopiujące i interaktywne, wizualizery, wskaźniki, systemy tekstowe i wide­okon­fere­ncyj­ne, dysk w chmurze, i-Lab) oraz zastosowanie technologii Internetu w szkolnictwie (tj. blogi, mikroblogi, otwarte zasoby edukacyjne, portale korporacyjne, szkoła w przestrzeni wirtualnej). Część druga zatytułowana „Technologie bliskiej przyszłości” traktuje o inżynierii wiedzy, teleedukacji oraz edukacji wirtualnej i obejmuje zagadnienia takie, jak technologia hipertekstu, e-Learning, m-Learning, e-Twinning, wirtualne laboratoria, wycieczki, biblioteki czy chaterbooty.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo