• Jak ziemniak zmienił historię • Jak wielkie znaczenie może mieć zwykły ziemniak? W połączeniu z ludzkim geniuszem ogromne. Właśnie od ziemniaka zaczyna się historia opowiedziana przez znakomity duet – Terry’ego Pratchetta i Stephena Baxtera. Niewielkie urządzenie napędzane właśnie tym niepozornym warzywem ozwala ludziom na zrobienie kroku. Bardzo ważnego kroku, bo prowadzącego do równoległego świata, do Ziemi, ale nie tej naszej. Drugiej. Trzeciej. Tysięcznej… Urządzenie jest tanie, dostępne dla każdego i prowadzi do nieskończonej ilości odbić naszej planety, które łączy tylko jeden fakt – nie są one zamieszkane przez ludzi. Jak wiele osób zdecyduje się porzucić swoje dotychczasowe życie, by wyruszyć w nieznane? • W podróży do kolejnych światów towarzyszymy nietypowemu duetowi składającemu się ze sztucznej inteligencji zamieszkującej lodówkę oraz zatrudnionego przez nią specjalisty od przemierzania Długiej Ziemi. Ich perypetie w odkrywaniu nieznanego często wywołują uśmiech, ale czasem prowadzą do rozmyślań nad historią planety. Na pytanie, jak mogłaby wyglądać Ziemia, gdyby nie zamieszkujący ją ludzie, autorzy odpowiadają na setki różnych sposobów. Do Czytelnika należy wybór, która z nich odpowiada mu najbardziej. Książka ta nie jest jednak tylko przygodą czy fantastyką. Autorzy w realistyczny sposób opisują kaskadę wydarzeń związanych z powszechną możliwością przekroczenia w inny świat. Jakie skutki będą miały nowe trendy kolonizacyjne dla światowej gospodarki? A jakie dla pojedynczej rodziny? • Długa Ziemia jest wstępem w pięciotomowej serii i choć ostatnie jej części wydane zostały już po śmierci Terry’ego Pratchetta, jest to niewątpliwie wspólne dzieło obu panów. Warto zapoznać się z połączeniem humoru Pratchetta i naukowym zacięciem Baxtera, które pozwolą nam przemierzyć niezliczone światy, nie ruszając się z fotela. • Joanna Pękala • Biblioteka Kraków
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo