• „Polowanie na klasztorny eliksir” autorstwa Brigitte Krautgartner jest drugą częścią z serii „Kiki rozwiązuje zagadki”, ale można ją śmiało przeczytać, nawet jeśli nie zna się przygód z pierwszego tomu. • Akcja powieści rozgrywa się w czasie wakacji. Główna bohaterka po raz kolejny spędza lato u swojego wujka Nicka w klasztorze benedyktyńskim w Bernau. Wujek jest w tym zakonie opatem i opowiada Kiki jak wygląda życie w zakonie, jakimi zasadami powinni kierować się mnisi, jak również o tym, że są oni zwykłymi ludźmi i też czasem popełniają błędy oraz ulegają pokusom. • Niestety, tak jak i w pierwszej części, w opactwie dzieją się niepokojące rzeczy. Najpierw mdleje siostra Blandyna, do tej pory okaz zdrowia, potem Kiki jest świadkiem ostrej wymiany zdań pomiędzy jednym z zakonników a tajemniczym mężczyzną. Okazuje się, że ktoś chce ukraść pomysł mnichów na ziołowy eliksir opóźniający starzenie. Na szczęście Kiki, mała detektywka, mając pomocnika w osobie rówieśnika Simona, rozwiązuje zagadkę. Na dodatek między młodymi bohaterami zaczyna budzić się niewinne uczucie. • Lektura warta polecenia. Oprócz próby wspólnego rozwikłania łamigłówki, czytelnik ma szansę dowiedzieć się interesujących szczegółów dotyczących funkcjonowania współczesnych zakonów. • Kamila Sośnicka
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo