• „Tam, gdzie śpiewają drzewa” to piękna opowieść o odwadze, honorze, przyjaźni i poświęceniu. O nadziei i marzeniach o lepszej przyszłości. A także o miłości. Miłości, która nie zna żadnych granic i która będzie wiecznie żywa w opowieściach przekazywanych sobie z pokolenia na pokolenie. Wbrew pozorom, przez większość czasu historia ma niewiele wspólnego z fantastyką. Przewijają się niezwykłe opowieści trubadura Okiego, jakieś wspomnienia z dawno zasłyszanych ludowych baśni, ale akcja skupia się głównie na samym podbiciu królestwa Nortii. Magia pojawia się później, w sposób bardzo subtelny, powiedziałabym wręcz magiczny. I tli się w tle już do ostatnich kart książki. • Bohaterką powieści jest Viana, jedyna córka księcia Corvena i dziedziczka Rocagris. Historia, wykreowana przez Laurę Gallego wciąga od pierwszej strony. Wraz z Vianą przeżywamy upadek królestwa, z zapartym tchem słuchamy legend o Wielkim Lesie i wyruszamy odnaleźć śpiewające drzewa. W czasie wędrówki po Wielkim Lesie życie Viany po raz kolejny się zmieni, tym razem za sprawą tajemniczego chłopca o imieniu Uri. Czy Vianie uda się odkryć sekret Wielkiego Lasu i dotrzeć tam, gdzie śpiewają drzewa? Czy uda jej się uratować Nortię? I kim okaże się znaleziony w lesie Uri? O tym musicie przekonać się sami.aw
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo