• Nie spodziewałam się takiej książki. Thriller tak wciąga, że nie wiadomo, kiedy przeczytał się. Do tego gatunku literackiego podchodzę ostrożnie, nie są moim ulubionym. Ale książki M. Witkiewicz chętnie sięgam. Nie zawiodłam się w tym razem. Napisała lekko i przyjemnie. • Fabuła tak wciąga, że chce sprawdzić jak historia Laury, Mikołaja i Iriny potoczy się. • Jedna firma tak może tak zamieszać w życiu bohaterów o zawrót głowy. • Książka może i ma happy end, ale trzeba samemu sprawdzić po przeczytaniu.
  • Wizjer Magdalena Witkiewicz. • Pierwszy thriller napisany przez Panią Magdę specjalistkę od szczęśliwych zakończeń tym razem zaskakuje swoich czytelników. Doskonale wkracza w świat akcji oraz manipulacji, będziesz bał się włączyć komputer. • Po książki Magdaleny Witkiewicz sięgam bez zastanowienia bo wiem że przyjemnie się je czyta i dostarcza wielu emocji. • Laura samotnie wychowuje syna. Pewnego dnia pozornie nieznacząca informacja uruchamia lawinę zdarzeń. • Laura bez zastanowia rzuca pracę, by za chwilę dostać wymarzoną ofertę zatrudnienia. Niczego nieświadoma Laura nie wie że znajduję się w centrum całego zamieszania .Kobieta ma wrażenie że zaczyna oglodać swoje życie jak przez szybę, bo odkrywanie kolejnych tajemnic prowadzi do jeszcze większych zagadek. • Z każdą przeczytaną stroną fabuła historii wciąga coraz bardziej, śledząc losy bohaterów oraz odkrytych tajemnic. A do tego zaskakując zakończenia, całkiem inne niż do tej pory w książkach Pani Magdy. • Polecam z całego serca.
  • Ta wersja Witkiewicz nie przypadła mi zbytnio do gustu.
  • Wciągająca książka. Lekko przewidywalna, ale nie przeszkadza to w czytaniu.:) Czekam na kolejną pozycję tej autorki.
  • Niezły triller, choć nieco przewidywalny. Jednak chce się czytać kolejną część. Może powstanie?
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo