• Warto sięgnąć po tę książkę już choćby po to, żeby zobaczyć w jakich warunkach żyły i koncertowały autentyczne gwiazdy tamtych lat. • Ewa Demarczyk, piosenkarka wybitna, była gwiazdą lat sześ­ćdzi­esią­tych­, a także późniejszych i współczesnych by stać się postacią tajemniczą, o której tak naprawdę dzisiaj nic nie wiadomo./WWW/
    +2 pouczająca
  • „Czarny Anioł” to opowieść o skomplikowanych losach, krętych ścieżkach życia i zawiłych meandrach kariery scenicznej niepodrabialnej piosenkarki, Ewy Demarczyk. Książka przybliża nam postać zupełnie odrębnej, osobnej artystki, która słynęła ze swej bezk­ompr­omis­owoś­ci. Autorki książki przedstawiają nam w miarę pełny obraz artystki, poczynając od początków w Piwnicy pod Baranami, poprzez triumfy na festiwalach piosenki krajowej (Opole, Sopot), po występy w renomowanych klubach (paryska Olympia, gdzie grali chociażby The Beatles, nowojorska Carnegie Hall) i zagraniczne trasy koncertowe, obejmujące kilka kontynentów. Skomplikowane losy Ewy Demarczyk są historią artystki, która w imię własnej sztuki nie idzie na żadne ustępstwa. W książce znajdziemy mnóstwo wypowiedzi na temat piosenkarki, sporo świetnych anegdot. I wyznań: „Nigdy nie lubiłam publicznie występować – przyznawała Ewa Demarczyk po latach. – Oczywiście oprócz momentów, kiedy śpiewam. Czuję wtedy, jak zaczynam panować nad widownią i jej uczuciami. To jedyny rodzaj władzy, jaki mi odpowiada”.
  • szkoda tylko,że tak wielki talent w jakimś sensie został niedoceniony.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo