• Nietypowa książka o zwyczajnym życiu. Książka, która nie każdego zaciekawi. To nie kryminał, nie pędząca akcja tylko zwykła historia dziecka, nastolatka, mężczyzny, ojca przedstawiona we wspomnieniach, fragmentach puzzli, których dopiero szukamy żeby stworzyć całość. • Wciągnęła mnie ta niebanalna powieść, nie potrafiłam jej odłożyć, musiałam i chciałam czytać dalej. Autor mnie zahipnotyzował, omamił mój umysł, zawładnął moim czasem. • Polecam. To taka historia z serialu "Cudowne lata" tylko bohater bardziej pogubiony i smutny, denerwujący jednocześnie ciekawy. • Jeśli chcesz poznać tego dziwnego człowieka ale jakże podobnego do nas, to zachęcam.
  • <<Życie to kalka, powiedziała stara babka, która nie wymawiała "w" >> • "Moja walka". Powieść 1." to autobiografia autorstwa Karla Ove Knausgårda. Składa się ona z dwóch części. Pierwsza opowiada o jego dzieciństwie wypełnionym ciepłem matki i surowością (wręcz despotyzmem) ojca oraz okresie dojrzewania i towarzyszących mu próbach dostosowania się do rówieśników, nawiązywania przyjaźni i pierwszych miłościach. • Druga to obraz codzienności i próby pogodzenia ze sobą różnych ról i sprostania zadaniom jakie stawia przed nami los. • Cała historia jest analizą życia autora pokazującą jego światopogląd i emocje (towarzyszące mu w różnych okresach). I tak jak w tytule - książka jest opowieścią o walce. Walce o akceptacje innych, o indywidualność, z własnymi ambicjami, z emocjami, z nałogami i ze śmiercią (która de facto w tej powieści odgrywa szczególna rolę). Ale to dopiero początek historii... A wszystko to w mroźnej scenerii krajów skandynawskich. ao
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo