• Nie wiem dlaczego, ale spodziewałam się lekkiej i przyjemnej lektury. I tak też się zaczęło... młodzież, szkolne imprezy i podwórkowe przyjaźnie. Zapewne byłoby lekko i przyjemnie, gdyby pewna impreza miała inne zakończenie. Niestety, to co się wydarzyło, przewróciło życie Kate do góry nogami. Dziewczyna stała się zamknięta w sobie i wycofana. Przez cały czas dzielnie trwał przy niej najlepszy przyjaciel Beau, choć nie znał powodu zmian. Ich drogi rozchodzą się, gdy chłopak wyjeżdża na studia, a Kate zostaje w domu. • Wtedy też poznaje Ashera - chłopaka, który pragnie wywołać uśmiech na twarzy przygnębionej dziewczyny. I to mu się udaje. Krok po kroku budują nowe wspomnienia. I gdy wszystko się odmieniło, a życie Kate wyszło "na prostą", na jaw wychodzi tajemnica, która wprowadza kolejną rewolucję. • "Kiedy pada deszcz" to diabelski młyn z ogromną dawką emocji i szyderczym losem, który płata ponure "figle". Jest to historia o odzyskanym życiu, nadziei i miłości. Pełna wzlotów i upadków. Jeżeli spodziewacie się przyjemnej lektury, to nie ten tytuł! Jest to smutna, ale mądra historia. Warta Waszej uwagi.
    +2 trafna
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo