• Poeci – jak żołnierze. Każdy nosi marszałkowską buławę w notesie. Widać to w tekstach. Zabawnych, ironicznych Aleksandry Arndt, obsesyjnie sarkastycznych Małgorzaty Bugaj, groteskowo przekornych Artura Majera; w zasadzie należałoby wymienić całą dziesiątkę: każdy autor ma swoje walory, wszystkim autorom można by wręczyć odpowiednie cząstki żółtego słonia symbolizujące odcienie wybranego kierunku poetyckiego. Osobiście uważam, że stworzą w Oleśnie środowisko co najmniej miłośników literatury, bo o profesjonalizmie dzisiejszych adeptów poezji i prozy zadecydują talent, praca i charakter – nie wątpię, że w dalszym ciągu będą towarzyszyć autorom mecenasi z miasta i powiatu, że za pierwszą antologia pójdą następne oraz indywidualne tomiki. Już widzę pierwszy Grzegorza Stanoska potem Tomasza Nowaka, i następnych, także spoza grona przedstawionych dzisiaj w antologii. • Tradycje rodzą się z pojedynczych inicjatyw, szanse powodzenia mają wówczas, kiedy towarzyszy im bezinteresowna sympatia do zjawisk i ludzi, uprawiających zabawowo literaturę. I z czymś takim zetknęłam się w Oleśnie. • Gorąco życzę, aby wszystko trwało nadal i było dokumentowano tak, jak to ma miejsce dotychczas. Ad multos annos dla Autorów, Mecenasów z wszystkich kręgów i czytelników antologii „Zostanie po nas żółty słoń”. Dla Was powstała ta książeczka: abyście ją czytali i własnym zainteresowaniem wspierali talent i miłość do literatury, która uczy bawi nie tylko autorów. Także czytelników młodszych i starszych! • Anna KAJTOCHOWA • Recenzje również tu: [Link] (www.bibliosfera.olesno.pl/kzs/opinie.html)
    +2 trafna
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo