• W dzisiejszym świecie „zawód” 😉 influencer, to jeden z najbardziej pożądanych i popularnych obszarów, które leżą w kręgu zainteresowania użytkowników mediów społ­eczn­ości­owyc­h, czy też platform, za których pośrednictwem można nie tylko kreować swój wizerunek, ale również prowadzić biznes, czy też w jakikolwiek inny sposób czerpać dla siebie korzyści. • Kraje arabskie, a tym samym i ich mieszkańcy, tak jak i mieszkańcy innych rejonów świata w dobie bardzo szeroko i szybko rozwijającego się Internetu, upatrują w sferze online szansę dla siebie i swojej działalności. • Jednak bytność w „arabskich” przestrzeniach internetowych niekoniecznie pociąga za sobą tylko i wyłącznie profity i realne korzyści. • Bardzo często zdarza się tak, że „bycie widocznym” staje się dla arabskich influencerów bardzo niebezpiecznym a niejednokrotnie i zabójczym. • Czasem chwilowa sława, która staje się ich działem nie jest współmierna do konsekwencji jakie w związku ze swoją działalnością i zachowaniem w sieci muszą niejednokrotnie zapłacić. • O tego typu historiach opowiada lektura autorstwa Marcina Margielewskiego wydana nakładem Wydawnictwa Prószyński i Sk-a pod tytułem „Arabscy influenserzy. Zbrodnia i sława”, do lektury której Was zachęcam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo