• Pewnego dnia bohater książki – kot Homer – wraca do swojego domu. To, co tam zastaje, wzbudza w nim ogromną złość. Pozostałe kocięta zjadły jego porcję, zajęły posłanko. Jakby tego było mało, w kuwecie zostawiły niewyobrażalne pokłady brudu. Dotknięty do głębi futrzak czuje się znieważony. W zaistniałej sytuacji nie widzi dla siebie miejsca w dotychczasowym domu. Wyrusza na poszukiwania nowego lokum i przyjaciela, który rzecz jasna będzie uwielbiał Homera ponad wszystko. A my, czytelnicy, podążamy za nim do niezwykłego świata roślin i zwierząt, aby przyjrzeć się wszelkim rodzajom przyjaźni. • Podążając za narratorem poznajemy zależności istniejące w faunie i florze całegoświata. Dowiemy się, jak wygląda np. przyjaźń opiekuńcza. Znajdziemy ją w relacji mrówek troszczących się o mszyce w zamian za produkowaną przez nie słodką wydzielinę (spadź). Poznamy typ nieświadomego przyjaciela, czego świetnym przykładem jest żuk gnojowy, wykorzystujący odchody łosia do budowania gniazd dla potomstwa i do… jedzenia. Dopełnieniem powyższych i wielu innych ciekawostek są wspaniałe ilustracje Emilii Dziubak. To już kolejny popis jej artystycznej precyzji i kunsztu. Sama autorka w jednym z wywiadów mówi: *Dorosły może czytać z dzieckiem książkę przez rok, znać ją na pamięć, ale nie zauważy, że mucha ma jedną nóżkę za mało. Dzieci widzą wszystko. Przyglądają się głębiej rzeczywistości. • Jak potoczyły się losy osamotnionego Homera, czy podjęta przez niego wyprawa przyniosła oczekiwane efekty? Czego nauczył się nasz nazbyt obrażalski kotek? Koniecznie sprawdźcie sami. • Dorota Bojeczko • Biblioteka Kraków
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo