• "Służące..."przybliżają życie naszych babć.Dobrze ,że życie zmieniło się i nie żyjemy w tych ciężkich czasach.A będąc w Krakowie przy pomniku Mickewicza nie czekam na panią ,która wybierze mnie do roli służącej.....
  • Genialna pozycja
  • Ciekawie napisana książka, zawiera dużo informacji historycznych. Otwiera oczy na losy osób zapomnianych i nie wystarczająco docenionych. Pokazuje ich często smutny los i sposób myślenia, który prowadził do ich wyzysku Godne pochwały jest to, że autorka przedstawia losy służących w sposób bezstronny. Ostatnie słowa książki dają wiele do myślenia. Czy rzeczywiście, mimo wielu zmian, mentalność współczesnego społeczeństwa różni się od naszych poprzedników?
  • Niezwykła książka zapadająca w pamięć, która olśniewa bogactwem szczegółów i daje pojęcie o sytuacji służących, nazywanych potocznie "Marysia" czy "Kasia". Szczególnie utkwiła mi w pamięci sytuacja okradzenia Alberta Einsteina oraz barwne małżeństwo Stanisława Wyspiańskiego z Teosią. Polecam!
  • Prawdziwe historie służących przedwojennych. Bieda, wyzysk. Można się dowiedzieć jak traktowali służące znani ludzie np. Henryk Sienkiewicz; jakie są korzenie Angeli Merkel. Warto przeczytać. Wówczas docenimy to, jakie teraz mamy czasy.
  • Świetna książka przedstawiająca sytuację służących - sytuacja, która została zmieniona dopiero przez II Wojnę Światową.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo