• Czy każde zwierzątko ma pupę? Do czego służy ogon? I czy może mieć różne zastosowania w zależności od tego, kto jest jego właścicielem? Czy pupa może służyć samoobronie? A może jest odpowiedzialna za porozumiewanie się? O tym wszystkim możemy przekonać się, czytając bądź słuchając pozycji Pupy, ogonki i kuperki Mikołaja Golachowskiego. Lektorem audiobooka jest Wiktor Zborowski, a nagranie ma nieco ponad półtorej godziny, z czego każdy rozdział to tylko kilka minut słuchania. • Książka przeznaczona jest dla młodszych czytelników i słuchaczy, ale i dorośli wiele się z niej dowiedzą. Temat, który przedstawiono w książce, jest ciekawy i na pewno może wydawać się kontrowersyjny. Autor opisuje różne pupy różnych zwierząt. Mówi też o ogonach i ogonkach, ich zadaniach i opisuje dokładnie ich wygląd. Nie jest to jednak jedynie pozycja o wypróżnianiu, z czym kojarzy się pupa. To książka o tym, jak różne zwierzęta są zbudowane – dla jednych pupa to narzędzie do uwodzenia partnera, dla innych ważna część służąca do samoobrony, a dla innych do porozumiewania. • W książce znajdziemy zwierzęta bardziej i mniej znane. Wśród znanych są na pewno śledź, kot, pies czy hipopotam. Mniej znane to choćby tasiemiec, którego obecność w tym zbiorze mnie zaskoczyła. Niemniej przekrój przez gatunki jest szeroki i pozwala na zapoznanie się z różnymi istotami żywymi. • Książka na pewno spodoba się ciekawskim maluchom. Już widzę ich uśmiechnięte twarze i wypieki na policzkach, gdy słuchają o pupach. Poza tematem, który może wydawać się kontrowersyjny, pozycja ta dostarcza przede wszystkim olbrzymią dawkę wiedzy na temat zwierząt. Ciekawa i wciągająca. Audiobook to świetne rozwiązanie na podróż, krótkie rozdziały łatwo skończyć w drodze, a głos i interpretacja lektora to czysta przyjemność.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo