• Ciekawa książka. Relacja szef podwładna. • czekam na drugą część Obrończyni w zasobach bibliotek. • Trzecia cz Protektor
  • Bardzo przyjemna lektura...
  • Mam wrażenie, że PATRON nie skończy się na pierwszej części. • a jeśli tak? Cóż nie takiego zakończenia się spodziewałam ;) • Ciągnie mnie do książek w których są prawnicy, ciągnie mnie do książek w których są romanse biurowe. Jednak to nie jest zwykła standardowa książka kończąca się happy endem. • Thomas jest jednym ze współwłaścicieli kancelarii prawniczej. Jest to prawnik z zasadami, którego najbardziej boją się pracownicy. Gdy Felicia zostaje zatrudniona w jego kancelarii, on stara się jej utrudnić tą pracę. Felicia trafia pod jego opiekę - jej upór sprawia ze Thomas coraz bardziej zaczyna ją doceniać. Przypadkowe spotkanie na siłowni (była to oczywiście jego sugestia, że musi zacząć o siebie dbać) a także poranne bieganie wywołuje ocieplenie ich relacji. • Ona ma za sobą trudne dzieciństwo, ona ma za sobą próbę gwałtu w wieku nastoletnim. Czy tych dwoje będzie umiało się dogadać? • Ja podczas czytania tej książki odczuwałam złość, rozczarowanie a także współczucie. Książka napisana jest oczami Felicji a czasami także Thomasa. W relacji Thomasa czułam, że czytam relację oczami faceta! (W niektórych książkach czytając relację mężczyzny mam wrażenie że nadal czytam kobietę - tu tego nie było) Brawo! • Jeśli jednak w tej książce szukacie ostrego seksu - nie znajdziecie go. Relacja Felicji i Thomasa jest oparta na wzajemnym odkrywaniu się, pomocy, zaufaniu, bliskości a czasami żalu i poczuciu winy. • Ich relacja rozwija sie powoli jednak mi to nie przeszkadzało. • Książkę czytało mi się dobrze, pomimo dużej ilości stron. • Ja polecam!.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo