• Tym razem to będzie niepolecajka. Póki co, to najsłabsza książka jaką przeczytałam w tym roku. Trafiłam na nią przypadkowo, chcąc zgarnąć z biblioteki coś anglojęzycznego. Rzucająca się w oczy okładka sugerowała, że mam do czynienia z lekką lekturą dla nastolatków podchodzącą pod young adults. I chyba taki był docelowy target autorki bo historia opowiada o dziewczynie, która zaraz przed swoimi osiemnastymi urodzinami zostaje zabrana przez rodziców na drugi koniec świata pod przykrywką „spontanicznej wycieczki”. Jednak same okoliczności wyjazdu i pośpiech sugerują, że kryje się za tym coś więcej niż tylko wakacje. Sama Ella też nie jest do końca szczera i ukrywa przed światem mroczny sekret swojej drugiej osobowości. Co dzieje się dalej dowiadujemy się podczas bardzo naciąganej i infantylnej fabuły, w której główna bohaterka zachowuje się tak, jakby miała najwyżej czternaście lat. Dodając do tego zupełnie nieracjonalne zachowanie otaczających jej osób oraz dłużące się, nie wciągające wątki otrzymujemy bardzo słabiutką książkę, która według mnie może znaleźć swoich fanów jedynie w grupie wiekowej 11-13, a i tak, nie zawiera ona dla nich żadnych głębszych wartości. Postać matki, jest tu wręcz potraktowana strasznie i zakończenie tylko potwierdza moją głęboką awersję do głównej bohaterki, emanującej jedynie egoistycznym podejściem do życia. No ale okładka ładna! 4/10
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo