• "O psie który jeździł koleją" jest cudowną, piękną i bardzo poruszającą historią o bohaterskim psie i wielkiej sile miłości i przywiązania pomiędzy nim a jego panem i jego rodziną. Jest to wspaniała lektura dla młodego czytelnika, napisana prostym językiem. Po raz kolejny przekonujemy się jak wielka jest wierność psa i jego miłość do ludzi, którzy otaczają go opieką, do jego rodziny. Pies to naprawdę największy przyjaciel człowieka, zdolny do wszelkich poświęceń, jeżeli zachodzi taka potrzeba. Na końcu to aż łzy popłynęły mi z oczu.😭 Uważam, że psi bohater Lampo zasłużył na to, aby o nim nie zapomnieć i cieszę się, że jest to szkolna lektura. Historia tego niezwykłego psa zdarzyła się naprawdę i polecam przeczytać ją każdemu, i dzieciom i dorosłym 💞
  • Przepiękna książka, która zapada w pamięć każdemu, komu nie jest obojętny los zwierząt. Chyba pierwsza powieść w moim życiu, która zrobiła na mnie tak duże wrażenie! Warto, by zapoznało się z nią każde dziecko!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo