• Powieść cudna! Już od pierwszego rozdziału poczułam, że książka mi się spodoba. I tak faktycznie było! Zakochałam się w tej powieści tak samo jak w Szklany tron, po prostu KOCHAM! • Przeczytałam tylko jeden tom, a na resztę mam jeszcze czas. • Książka opowiada o 7 nastolatków, z których jeden ginie na samym początku książki już w pierwszym rozdziale! Na pierwszych 10 stronach, więc to chyba nie jest jakiś wielki spoiler. Powieść jest bardzo interesująca,a sami bohaterowie idealnie dopasowani. Oczywiście książka nie jest jedynie opowieścią jednej osoby ale kilku! • Główni bohaterowie albo raczej bohaterki są zupełnie inne. W szkole zupełnie nie zwracają na siebie uwagi, aż do momentu spotkania w starym, zapomnianym parku rozrywki, gdzie wszystko się zmienia... • Dziewczyny mające zupełnie niezgodne natury, a jednak muszą połączyć swe siły, aby pokonać zło czekające na nie na każdym kroku. • Akcja powieści rozgrywa się w niewielkim miasteczku o nazwie Engelfors. Każda z dziewcząt nienawidzi tego miejsca i ma ochotę uciec jak najdalej, lecz nie mogą tego zrobić teraz ani w najbliższym czasie.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo