• Ta książka powinna być obowiązkowa w ramach nauki o rodzinie, o biologii ciała ludzkiego. • Polecam!
  • Przyznam szczerze, że gdyby nie film z Magdaleną Boczarską wcielającą się w postać Michaliny Wisłockiej prędko nie usłyszałabym o "Sztuce kochania". Ba! Nawet nie sięgnęłabym po tą książkę, bo i po co. Ale stało się, przeczytałam "Sztukę kochania" i powiem wam, że naprawdę niesamowity jest fakt, iż mimo upływu lat (a minęło trochę, bo wydano ją w czasach PRL-u) ta książka nadal aktualna jest. • Czytając ją miałam wrażenie, że odkrywam siebie i swoje ciało od nowa, a przecież wydawać by się mogło, że niektóre rozdziały nie wniosły nic nowego do mojego życia, bo w końcu w podstawówce uczono o ciele człowieka, jednak wiedzieć a rozumieć to niestety dwie różne rzeczy. Dlatego śmiało mogę powiedzieć, że ta książka powinna się znaleźć na liście książek obowiązkowych do przeczytania. Drugiego tak doskonałego kompendium wiedzy o sferze intymnej człowieka na pewno nie znajdziecie. Gwarantuje!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo