• Dziecko- największy dar jakie daje nam życie. Niestety tytułowe dziecko imieniem Sheila nie może tego o sobie powiedzieć. Jako czterolatka została porzucona na autostradzie przez matkę po czym piecze przejął nad nią ojciec. Niestety z nim także wesoło nie miała, była maltretowana i żyła w skrajnym ubóstwie. Po drastycznych przeżyciach sama stała sie katem nad kilkuletnim dzieckiem. Sądownie odsyłana była to różnych ośrodków i szkół ze specjalnym nauczaniem. Skreślona przez wszystich jako człowiek.Jedyną osobą, która w nią wierzyła była nauczycielka imieniem Torey. Pokładała w małej duże nadzieje, otaczała ją miłością i szacunkiem dzięki czemu w dziecku nastały spore zmiany. • Niestety przeżywam mały zawód po przeczytaniu książki. Inaczej wyobrażałam sobie zakończenie, sheila zapewne też. Torey wzbudziła w niej ogromne nadzieje, dziecko pokochało ja bezgraniczną miłością a ona poprostu wybrała inną drogę. warte przeczytania i przemyśleń
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo