• Jestem zawiedziona. Chaotyczny wywód oraz fatalne tłumaczenie, które, mam wrażenie, jest wynikiem wrzucenia niemieckiego oryginału do komputerowego translatora, bez późniejszej redakcji/korekty (choć na odwrocie strony tytułowej podane są nazwiska osób odpo­wied­zial­nych­ i za redakcję i za korektę). Czasem wręcz trudno zrozumieć co autor miał na myśli; polecam np. str 130, na której lekarz chirurg "przeprowadza się" do sali operacyjnej w "bielonym" fartuchu i w "podobnych do plastikowych sandałach z brzozy" (???). Nie wiem, w jakim stopniu słaba treść książki jest winą tłumaczenia, a w jakim autora. Zero polemiki, chaos, autor wałkuje wielokrotnie do te same tematy w różnych rozdziałach, a obsesyjne powracanie do fatalnego wpływu chemizacji pożywienia na jakość spermy robi się po jakimś czasie wręcz komiczna. Przyznam, że autor podaje sporo interesujących, nie znanych mi faktów, niestety, nie podaje pozycji bibl­iogr­afic­znyc­h, z których je zaczerpnął (co przy wrażeniu, że całość jest "byle jaka" budzi we mnie wątpliwości, co do ich wiarygodności). Choć książka na końcu zawiera dość obszerną naukową bibliografię, autor bardzo rzadko odwołuje się do niej, preferując cytowanie artykułów z niemieckiej prasy codziennej i popularnych magazynów. Tematyka książki bardzo mnie interesuje, trochę już na ten temat wiem, liczyłam na pogłębienie i uporządkowanie mojej wiedzy, zamiast tego otrzymałam pozycję na poziomie magla. Czytałam inną publikację tego samego autora, o mięsie i oceniam ja o wiele lepiej. Zaznaczam jedną gwiazdkę, ale tylko dlatego, że nie ma opcji "zero gwiazdek".
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo