• Przyznajcie się, kto pamięta jeszcze "Teleranek"? Tak, tak, ja należę do dinozaurów Instagrama 😂😂😂 i wyczekiwałam na ten program w niedzielny poranek. A pamiętacie akcję z niewidzialną ręką? Jeśli nie- nic nie szkodzi Cecylka Knedelek też na początku nie znała jej zasad. Kiedy na strychu odnalazła pamiętnik Eleonory nie wiedziała nic na ten temat. Całe szczęście pani Ludmiła wszystko wyjaśniła zarówno jej, jak i gąsce Walerce 🙂I tu zaczynają się przygody... • Muszę się przyznać, że zachwyciłam się totalnie tą książką. Był moment, że ustawiłam ją w hierarchii wyżej nawet od Tappiego 🙈, ale później uznałam, że zweryfikuję to z innymi częściami z tej serii 🙂 • Książka napisana jest tak przyjemnie, że czyta się jednym tchem. Opowiada, jak dzieci mogą pomagać innym, poruszając temat wolontariatu. Pokazuje jak wielką radość może przynosić bezi­nter­esow­ność­. A kiedy ją czytacie czujecie się jakbyście jedli ciasteczko z leśnymi poziomkami. Dlaczego? Sami sprawdźcie 😉
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo