• Świetna historia, zdecydowanie polecam
  • Książka podzielona jest na trzy główne wątki księżniczka Sarene (wątek polityczny) jak dla mnie nuda, kapłan Hrathen (wątek religijno-polityczny) również nuda i mój ulubiony książę Raoden (wątek upadłego miasta Elantris) coś pięknego czysta fantastyka. Tajemnica, akcja, przygoda i magia. Elantris to jedna z pierwszych powieści (jak nie debiut) Sandersona. Książka dobra a dla tych co lubią politykę nawet bardzo dobra.
  • Debiutancka powieść Sandersona to wspaniałe fantasy. Gdyby nie to, że wcześniej czytałam "Drogę Królów" pewnie oceniłabym "Elantris" trochę inaczej, ale jak na debiut pisarz pokazał jak dużą ma wyobraźnię, jak wiele pomysłów siedzi w jego głowie. Powieść zrobiła na mnie ogromne wrażenie i kupiłam świat stworzony przez Sandersona w całości. • Fabuła jest bardzo wciągająca, autor tworzy swój własny świat, dopracowany, przemyślany i logiczny. Pisarz po kawałku ukazuje historię miasta, religię, każdy z bohaterów dodaje własną opowieść tak że można delektować się światem i powoli odkrywać tajemnice świata Sandersona, dzięki temu Elantris jako miasto tak wciąga i czytając czuje się klimat tego miejsca. • Bardzo polubiłam bohaterów, szczególnie księżniczkę Sarene oraz kapłana Harethena. Oboje niezwykle inteligentni, przebiegli i oddani swoim sprawom. Prowadzona przez nich gra polityczna, to potyczka na światowym poziomie. • Z kolei Roaden to bohater, który zamiast poddać się rozpaczy po tym jak dotknęła go Shoad i stał się Elantrianinem, zaczyna walczyć i mimo że jest martwy postanawia tchnąć życie w mieszkańców tego miasta i nadać sens ich bezcelowej egzystencji, tak by chcieli żyć. • Jest coś niezwykłego w powieści Sandersona. Jest jak rasowa powieść politycznego fantasy, krew się leje, trup się ściele gęsto, spiski, knowania, jest magia. Jednak dzięki Roadenowi i jego filozofii życia, dzięki temu, że w każdym człowieku widzi dobro, książka napawa optymizmem i nadzieją, bez cienia ckliwości. • "Elantris" to świetna dawka fantastyki. Dynamiczna akcja, zwroty akcji, przepięknie i przemyślanie wykreowany świat, do tego bardzo dobrze wykreowani bohaterowie i świetny styl autora. Powieść to genialna kompletna historia i do tego w jednym tomie.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo