• Ta recenzja to moje duże wyjście z własnej strefy komfortu. Ja w zasadzie nie czytam książek o tematyce sci-fi. Nie jestem fanką podróży międzygalaktycznych czy obrazów przedstawiających eksplorowanie innych planet w przyszłości. Co więc skusiło mnie w tej książce? Otóż...tytuł 😂 • I to na tyle, że postanowiłam ją przeczytać i nie żałuję 🙂 • Historia opowiada o badaniach doktora Edwarda Hawks'a nad tajemniczym obiektem, odkrytym na księżycu. Obiekt ten nie jest podobny do żadnej, dotąd znanej materii czy rzeczy. Dodatkowo unicestwia każdego badacza, który stara się poznać jego naturę. Hawks prowadzi swój eksperyment w skomplikowany sposób - za pomocą specjalnie skonstruowanego przekaźnika przesyła na księżyc ochotnika w postaci impulsów. Wierna replika podróżującego jest odtwarzana w docelowej bazie oraz na ziemi (w tym samym czasie) co sprawia, że w chwili przesyłania de facto ochotnik ginie. Kopie posiadają jednak pełną pamięć zarówno krótko- jak i długotrwałą (a więc i wspomnienia). Dotychczasowe próby kończyły się jednak niepowodzeniem- dopóki do badań nie zostaje zatrudniony Al Barker. Wtedy sprawy zaczynają się posuwać do przodu. Ile jednak razy człowiek może przeżywać własną śmierć? Czy w imię nauki można posunąć się do wszystkiego? I co to za śmiercionośna materia? • Zaciekawieni? Przeczytajcie 🙂 • Na początku trudno było mi się odnaleźć w fabule, jednak im dalej tym bardziej byłam ciekawa zakończenia tej powieści. W gruncie rzeczy muszę przyznać, że to był całkiem przyjemnie spędzony czas 🙂 • Dla fanów scince- fiction będzie bardzo dobrą propozycją
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo