• Temat bardzo obiecujący, ale forma prymitywnego wulgaryzmu z odcieniami sadyzmu pozbawiła artyzmu tak ciekawy wątek. Jedynym plusem tego wydania są wspaniałe ilustracje - brawo dla artsty, który potrafił do takiego takstu stworzyć bardzo ciekawe obrazy.
  • Świetnie ukazuje świat przyziemnym, brudnym i dość realistycznym jeśli można się tak wyrazić o uniwersach fantasy. Mnóstwo zaskakujących wątków i historii. Potrafi zapewnić sporo rozmyślań na temat świata, a także rozbawić i utrzymać czytelnika. Minusem może być silne wyrażenie niektórych poglądów autora (bynajmniej takie czasami odnosiłem wrażenie).
  • Dobre polskie fantasy. Dobrze się czyta do momentu serii Cesarzowej Achaji.
  • lekki język, wartka akcja, niezłe gagi, po prostu czyta się na jednym wdechu
  • Pierwszy tom przygód Achai szlacheckiej córki, która trafia do armii, na wojnę i do niewoli. Tam poznaje kulisy dworskich intryg i zostaje mistrzynią szermierki. Rewelacja.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo