• Lekka, filozoficzna, a jednocześnie niezwykle praktyczna książka, która rzuca spojrzenie na alternatywną ścieżkę życia w obliczu nieustannego rozpraszania uwagi i globalnych kryzysów. Autor kwestionuje powszechną presję dotyczącą produktywności i efektywnego wykorzystania czasu, oferując alternatywne spojrzenie na życie. • Książka skupia się na pogodzeniu się z naszymi ograniczeniami i odejściu od złudnego celu optymalizacji i niezwyciężonej kontroli nad czasem. Autor zachęca do życia w pełni tu i teraz, do zrealizowania tego, co możliwe, zamiast odkładania na nieokreśloną przyszłość. • To prawdziwe wyzwolenie od kulturowej presji, która sugeruje, że musimy robić wszystko,co niemożliwe. • Książka jest nie tylko filozoficzną refleksją, ale również praktycznym przewodnikiem, pomagającym nadać sens naszym działaniom w pracy i życiu osobistym. Oferuje spojrzenie na życie z pełną świadomością, że czas jest ograniczony, a niepewność zawsze będzie towarzyszyć nam w podróży przez życie.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo